Cinematografie (Karlijn Milder, Producer / Cinematografie)

Welke keuzes zijn er op locatie gemaakt met betrekking tot decoupage?

Zoals al vaker genoemd in deze blog brengt het draaien als studentencrew met relatief weinig tijd, mensen en middelen in een ruig landschap, geteisterd door wisselende weersomstandigheden,  wat onverwachte omstandigheden met zich mee. Waar Rosanne (regie) en ik tijdens onze vorige samenwerking (de korte fictiefilm Newroz) de decoupage tot in de puntjes van te voren uitwerkten, vrij vaststaande lichtplannen maakten en de luxe hadden van meerdere locatiebezoeken, hebben we tijdens Heraut veel meer geimproviseerd. Hierdoor zijn er ter plekke keuzes gemaakt om kleine of grotere veranderingen aan te brengen in de vooraf vastgelegde decoupage en lichtplannen.

Voor de aanpassingen waren verschillende redenen: te weinig tijd waardoor er geschrapt moest worden, een net iets andere locatie dan gedacht, verandering van locatie door de weersomstandigheden, improvisatie vanuit production-design, imput van de acteurs en hiermee vaak ook veranderingen in de mise-en-scene. Soms hebben deze aanpassingen een goede uitwerking gehad en andere keren werken de scènes minder goed dan tijdens de vastgelegde decoupage (waarschijnlijk of misschien) het geval zou zijn geweest.  Hoewel dit keuzeproces in kleine of grotere mate constant een rol heeft gespeeld tijdens de totstandkoming van de film licht ik er de keuzes binnen twee scenes uit.

Voorbeeld 1  I  Dialoogscene tussen Anna & Noa bij loods
Als eerste brei ik verder aan het stukje dat Ivo van Aart al heeft geschreven onder het kopje “Inhoudelijke keuzes, gemaakt gedurende de filmperiode door onvoorziene omstandigheden”:

In Schotland is tijdens het filmen van Heraut veel tijd gegaan in de logistiek en het tegenvallende weer. In sommige gevallen hebben we keuzes moeten maken die de film inhoudelijk hebben beïnvloed. Zo is er een moment geweest tijdens het filmen van een lastige dialoogscène dat het weer helemaal omsloeg. Dat dwong ons een bepaalde scène naar een interieurlocatie te verplaatsen. Dit leverde wel weer een interessant nieuw beeld op, dus zo heeft de film al improviserende een mooie nieuwe scène erbij gekregen.

Waar een dialoogscene tussen de personages Anna en Noa oorspronkelijk buiten plaats zou vinden naast een vervallen loods,  werden we door de voorafgaande reden gedwongen ons naar binnen te verplaatsen.

Deze locatie bleek echter ook prachtig te zijn en  we draaiden als eerste een Mediumshot (En Profil) van de volledige dialoogscène. Waar de scène oorspronkelijk uit een aantal verschillende camerastandpunten en kadreringen zou bestaan hebben we de gehele scène alleen gedraaid in dit shot. Dit had te maken met tijdgebrek, maar ook omdat we op dat moment vonden dat de essentie van de scène goed genoeg naar voren kwam. Dit is een scène waarvan ik achteraf denk dat een uitgebreidere decoupage met meer close-ups de intimiteit binnen de scène wellicht beter aangezet had. 

 

Voorbeeld 2  I  Dialoogscene tussen Ella en Ivar bij het huis van Ella
Voor deze scène maak ik een toevoeging op het stukje van Gwendolyn Keasberry onder het kopje “Production design”.

In het scenario stond beschreven dat er een waslijn aanwezig moest zijn met o.a. een plek voor windcatchers en een bankje. Dingen als de was, een waslijn en de windcatchers werden meegenomen uit Nederland. Eenmaal op locatie bleek de bestaande waslijn uitermate geschikt. Geen lijn van punt a naar b, maar een ruimtelijke interessante waslijn in de vorm van een vierkant,. De bank is gemaakt van op het omringende erf gevonden autobanden en een boomstam. Het resultaat is passend voor de omgeving en in dit geval niet van tevoren te bedenken.

Zoals beschreven door Gwendolyn was van te voren het precieze uiterlijk van de locatie niet bekend. Hierdoor heeft Rosanne de mise-en-scene in samenwerking met de acteurs ter plekke aangepast. Binnen deze scène hadden de acteurs zelf goede suggesties over wat voor hen logisch voelde op die locatie binnen die scène. 

Daarmee verandert vanzelfsprekend ook de decoupage. Ook deze scène bestond oorspronkelijk uit veel verschillende shots, camerastandpunten en kadreringen. In dit geval hebben Rosanne en ik er wederom voor gekozen de basis van de decoupage uit te werken, wat de acteurs veel speelvrijheid gaf. De scène is wel vanuit verschilllende hoeken gedraaid, maar de precieze camerastandpunten en bewegingen zijn aangepast aan het spel van de acteurs. Bij deze scène ben ik van mening dat dit goed heeft uitgepakt en de essentie van de scène beter naar voren komt. Ook heeft het improviseren een aantal spannende nieuwe shots opgeleverd.